Sabah, Sarawak dengan pengiktirafan sebagai ahli Persekutuan Malaysia

Politik semakin hari semakin keliru. Sabah dan Sarawak telah banyak menzahirkan ketidak puasan hati mereka walaupun kedua-dua negeri ini adalah pembekal kerusi yang terbanyak untuk BN yang menyebabkan pemimpin utama UMNO kini sedang berpoya-poya dengan kuasa. Tetapi bagi rakyat Sabah dan Sarawak mereka merasakan tertinggal dan hanya pemberi kuasa kepada pimpinan yang tidak secocok dengan negara. Sabah dan Sarawak tetap negeri-negeri yang tidak mempunyai apa-apa pengaruh dalam kerajaan Persekutuan.

Kerajaan Persekutuan tetap di pimpin oleh Perdana Menteri dan barisan kepimpinan yang tidak mempunyai kepimpinan dan sentiasa keliru dengan apa yang mereka laksanakan. Banyak rungutan dari rakyat Sabah dan Sarawak, tetapi tiada siapa boleh berbuat apa-apa kerana yang sepatutnya melakukan perubahan atau untuk menambah dan menyatakan kehadiran mereka ialah pemimpin atau parti-parti yang berada di Sabah, baik dari BN mahu pun dari pembangkang.

Rakyat dari Sabah dan lebih-lebih lagi dari Sarawak sangat kecewa dengan apa yang mereka sebut tentang ‘perjanjian 18/20 points’ yang terkandung di dalam perjanjian Persekutuan Malaysia itu tidak terlaksana. Sabah dan Sarawak tidak mahu lagi menerima cara mereka di layani dalam politik tanahair. Mereka tidak mahu di samakan dengan negeri-negeri di Semenanjung, kerana perjanjian Persekutuan itu adalah perjanjian di antara tiga negara yang bersatu iaitu, Persekutuan Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak.

Rakyat Sabah tidak mengambil berat jika pemimpin dari Semenanjung mengetuai kerajaan kita tetapi ia wajar di pimpin oleh sesiapa dan orang yang mempunyai ‘attribute’ sebagai pemimpin untuk seluruh Malaysia, bukannya pemimpin Tanah Melayu sahaja. Tentunya apa yang di maksudkan oleh rakyat dan ramai pemimpin-pemimpin dari kedua-dua Sabah dan Sarawak itu ialah seorang pemimpin dari Semenanjung yang mempunyai sifat ‘magnanimous’ dan memahami hasrat semua rakyat, bukan setakat memahami kehendak dan naluri rakyat Persekutuan Tanah Melayu sahaja.

Rakyat Sarawak dan Sabah tidak boleh di lembutkan hati mereka dengan memberikan ‘handouts’ seperti yang pimpinan kita lakukan kepada rakyat di Semenanjung dengan memberikan projek dan berbagai imbuhan yang berkait dengan ‘material’ sahaja. Mereka (rakyat Sabah dan Sarawak) mahukan cara menguruskan negara itu di rasakan kebaikannya oleh rakyat Sabah dan Sarawak.

Mereka mahu di iktiraf sebagai ahli kepada Persekutuan tiga negara, Persekutuan Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak, bukannya menjadi ahli kepada satu Persekutuan yang mempunyai 14 ahli negeri-negeri dalam keseluruhan Persekutuan Malaysia itu. Mereka tidak mahu di layan seperti rakyat di Semenanjung yang selesa dengan hanya di berikan BRIM seribu dua setahun sahaja.

Mereka mahukan semangat perjanjian itu di suburkan mengikut apa yang telah di persetujui itu. Pimpinan generasi sekarang ini belum tentu memahami apa yang di maksudkan semangat perjanjian itu kerana telah terbukti dan nyata pimpinan hari ini hanya menggunakan kuasa dengan menyejukkan perasaan manusia dengan memberikan projek pembangunan seperti lebuhraya dan berbagai-bagai tindakan lain yang hanya melibatkan kewangan dan ‘material’ sahaja. Mereka mahukan negara yang di urus dan di tadbir mengikut kehendak yang telah di asaskan kepada Persetujuan dan Perjanjian semasa penubuhan negara baru yang lebih besar pada tahun 1963 dahulu.

Semua pihak patut mampu untuk ‘co-exist’ dengan Perjanjian itu, dan adalah tidak bermoral jika setelah wujudnya sebuah negara baru, ia tidak di urus berlandaskan kepada perjanjian yang telah di tanda tangani itu.

Parti mana dan siapa yang memimpin negara ini mesti bersedia untuk meneruskan usaha membina negara berdasarkan kepada perjanjian itu. Selagi tiada siapa yang mempunyai hati untuk memenuhi perjanjian itu tentulah kita fahami yang ia tidak akan selesai sampai bila-bila.

Bagi siapa yang menilik dan membaca Perjanjian Persekutuan Malaysia itu, tentu merasakan apa yang di rasakan oleh rakyat kedua-dua buah negeri (negara) itu.

Sekarang terpulang kepada rakyat dan kepimpinan parti-parti yang sedang memegang mandat rakyat negeri-negeri itu untuk melakukan sesuatu yang boleh mencapai matlamat memenuhi semangat penubuhan negara Malaysia baru dahulu.

Pimpinan dari kedua-dua buah negeri itu mempunyai tanggungjawab politik dan moral untuk menjadikan negara kita sebagai negara yang terasas diatas semangat Malaysia seperti yang telah di rangka dan seterusnya telah mewujudkan Perjanjian Malaysia itu.

Isu ini sudah terlalu lama dan tidak di selesaikan sehingga hari ini. Pimpinan di Sabah dan Sarawak, tidak kira dari parti-parti kerajan dan pembangkang, perlu bertindak dengan ‘decisive’ semata-mata untuk mewujudkan perpaduan di antara wilayah-wilayah yang menganggotai Persekutuan Malaysia ini.

Isu ini bukannya isu kecil. Ia perlu di selesaikan dengan bijaksana, berani dan ‘decisive’ kerana kandungan perjanjian itu mempunyai ‘proponent’ dan elemen kesatuan yang telah di fikirkan dengan mendalam oleh pimpinan besar negara yang terdahulu.

Siapa yang menggerakkan dan menyelesaikan isu ini, itulah orangnya yang sepatutnya memimpin negara ini.