YTM Tunku mempunyai 'sense of humour' yang tinggi

Di antara foto saya dengan Tunku yang dirakam pada tahun 1988.

Jika YTM Tunku Abdul Rahman Putra masih hidup, usia beliau genap111 tahun hari ini. Saya tidak pernah lupa 8hb Februari setiap tahun kerana itu adalah hari jadi beliau. Beliau lahir pada tanggal 8hb Februari 1903 dan mangkat pada 6hb Disember 1990 ketika berusia 87 tahun. Beliau meninggalkan untuk rakyat Malaysia sebuah negara yang merdeka dan beliau adalah penyambung dan penyempurnaan kepada gerakan kemerdekaan negara pada 1957 dahulu setelah melalui liku-liku politik dengan segala masam dan manis perjuangan beliau.

TUNKU telah berjaya membina sebuah negara merdeka setelah berjuang bersama rakan-rakan seangkatan beliau dengan menjawat jawatan Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu pada tahun 1955 dan seterusnya menjadi Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu Merdeka pada 31 Ogos 1957. Semasa beliau menjadi Perdana Menteri jugalah Persekutuan Malaysia terbentuk setelah Sabah, Sarawak dan Singapura bergabung dengan Semenanjung Tanah Melayu pada 16 Setember 1963 dahulu.

Beliau bersara sebagai Perdana Menteri pada 1970 setelah beliau merekodkan kecemerlangan sebagai Perdana Menteri Pertama Malaysia Merdeka. Dalam masa yang sama beliau merupakan seorang Perdana Menteri yang mashyur terutamanya dikalangan negara-negara Komanwel dan merupakan seorang Perdana Menteri yang dihormati masyarakat antarabangsa. Diantara sumbangan beliau ialah penyingkiran Afrika Selatan dari Komanwel dengan cadangan dan desakan Tunku Abdul Rahman. Tunku merupakan seorang penyumbang besar kepada tamatnya kerajaan apartheid Afrika Selatan itu.

Tunku seorang yang minat dalam bidang sukan dan semasa beliau menjadi Perdana Menteri, tahap kecemerlangan sukan amat tinggi dikalangan negara serantau. Diantara acara sukan yang sangat dikenang ramai ialah Pesta Bola Merdeka setiap tahun, mengambil sempena tarikh dan waktu menyambut kemerdekaan negara setiap tahun. Banyak lagi acara sukan antarabangsa telah di usahakan oleh Tunku. Sukan yang beliau minat secara peribadi adalah golf dan beliau bermain golf hampir sepanjang usia beliau yang sihat dan bertenaga.

Sepanjang hayat Tunku, beliau telah mengorbankan seluruh kehidupan beliau kepada negara dan semasa beliau meninggal, beliau tidak mempunyai apa-apa kekayaan seperti bekas-bekas pemimpin negara sekarang ini. Dan rekod kecemerlangan perjuangan beliau, telah diketahui umum yang beliau telah mengorbankan segala harta yang beliau ada untuk membiayai perjuangan kemerdekaan di samping mendapat bantuan rakyat yang bersama bergolok dan bergadai untuk mencapai sebuah negara merdeka yang kita semua perolehi hari ini.

Sebagai generasi yang jauh muda dari beliau, saya secara peribadi merupakan peminat kepimpinan yang amat kuat terhadap Tunku dan saya sempat berkenalan dan berbaik dengan beliau semasa pengakhir hayatnya. Saya berbangga sebagai seorang individu yang beliau kenali, walaupun saya mengenali beliau hanya semasa beliau sudah lama bersara dan dalam kesihatan yang sudah menurun.

Saya sempat berulang kerumahnya di Bukit Tunku beberapa hari dalam setiap minggu untuk memberikan penghormati kepada beliau. Walaupun beliau sudah kurang jarak penglihatan beliau, saya tetap merasakan kebanggaan untuk bersama Bapa Kemerdekaan dan Bapa Malaysia, beberapa tahun akhir hayat beliau.

Sikap dan sifat ‘magnanimous’ beliau susah untuk dicari ganti dan beliau sebenar-benarnya menyayangi rakyat berbilang kaum dinegara ini Tunku orang yang sangat sederhana dan begitu tinggi nilai kemanusiaannya. Tunku amat susah untuk dicari ganti.

Sifat periang beliau amat menyenangkan semasa berada bersama beliau walaupun dalam usia beliau yang sudah lanjut dan tidak lagi mempunyai kesihatan yang seperti sedia kala semasa saya mendekati beliau.

Tunku pernah bercerita yang beliau semasa mudanya sangat nakal dan malas belajar. Tunku pernah berkata beliau pernah mendapat kad ucapan tahniah dari ramai kawan-kawan semasa di London kerana beliau lulus peperiksaan yang beliau tidak dudukinya. Beliau hairan bagaimana mereka mengucapkan ‘congratulations’ kepada beliau sedang beliau tidak pun duduk peperiksaan itu.

Rupa-rupanya yang berjaya cemerlang itu ialah Tunku Abdul Rahman Tuanku Muhamad (Yang diPertuan Agong Pertama) dari Negeri Sembilan yang berjaya dan bukannya beliau. “Depa ingat ayah yang lulus periksa, depa tak tau yang lulus periksa tu ialah Tuanku Abdul Rahman dari NS. Ayah periksa pun tak duduk, macam mana boleh luluih!” katanya tersenyum kepada saya.

Satu lagi peristiwa yang tidak dapat saya lupakan ialah apabila saya bertanya kepada beliau kenapa masih hisap rokok dalam usia 85 tahun. “patik nak tanya, kenapa ayah hisap rokok lagi. Ayah kan dah tua?” Tunku dengan pantas menjawab, “Biak pi lah… memang patut mati pun, umur ayah sudah 85 tahun. Dulu ada sorang doktor selalu minta ayah berhenti hisap rokok, takut kalau ayah mati cepat. Tapi ayah buat tak tau aja. Sampai sekarang ayah hidup lagi”

“Doktor mana yang nasihat tu ayah?” saya terus bertanya. Tunku jawab, “Adalah sorang doctor tu. Dia pun dah mati lama daah!” jawabnya sambil gelak kecil dalam keadaan kurang tahap penglihatan itu. Sesungguhnya beliau mempunyai ‘sense of humor’ yang tinggi dan amat selesa bersama beliaudalam keuzuran beliau itu.

Saya tidak dapat melupakan pemimpin ulung kita ini walaupun saya hanya mengenali beliau semasa hujung hayat beliau dan kita wajar mendoakan roh beliau agar sentiasa berada sebaris dengan roh-roh syuhada dan sentiasa dalam keampunan Allah swt. Hasil perjuangan dalam kehidupan, beliau meninggalkan negara yang merdeka.

Mangkatnya Tunku dalam keadaan sebagai orang biasa, tiada harta dan anak-anak beliau tidak mempunyai apa-apa kekayaan yang beliau tinggalkan untuk mereka. Beliau tidak ada jet mewah dan beliau tidak meninggalkan anak-anak dengan ‘business empire’ yang besar-besar dan tidak ada keturunan beliau yang beliau letakkan sebagai pemimpin besar negara dan negeri. Tunku tidak pernah menggunakan kedudukan beliau untuk menyusahkan rakyat membayar hutang perniagaan anak-anaknya.

Jasa Tunku amat besar kepada negara dan kita bersyukur dengan apa yang ada pada kita hasil perjuangan beliau dengan rakan-rakan seperjuangan beliau yang semuanya sudah tiada lagi bersama kita kini. Kehadiran Tunku dalam dunia ini semata-mata untuk negara Persekutuan Tanah Melayu, Persekutuan Malaysia dan rakyat berbilang kaum di negara ini.

Tunku juga memainkan peranan dikalangan negara-negara Islam dengan usaha gigih beliau menubuhkan OIC selepas beliau bersara dari jawatan awam negara kita sebagai Perdana Menteri. Amat besar jasa beliau kepada dunia dengan ubudiah yang bernilai tinggi kepada kehendak agama dan umat keseluruhannya. Beliau tiada slogan yang besar-besar dan tiada retorik dalam kepimpinan beliau.

Al-fatihah